Λίγο φως αρκεί

 

Jackson Pollock, Number 8
Jackson Pollock, Number 8

Και κάπως έτσι μπαίνει η άνοιξη και γεμίζουν οι δρόμοι φως και ζεσταίνονται τα δωμάτια και ξαναβρίσκουν το θάρρος τους τα αγγίγματα και βρίσκουν παράλογες αφορμές τα ημερολόγια να χαμογελούν και μαθαίνουν οι μέρες να αγαπούν τις νύχτες και το σκοτάδι να διαδέχεται το φως πίνοντας κρύο καφέ ή ποτό με κάποια εξωτική ονομασία. Και αισιοδοξεί ο καιρός ότι όσα κι αν του φέρουν οι επιθετικές συμφωνίες και οι τραμπουκισμοί, εκείνος θα βρίσκει πάντα τρόπο να ξαναφέρνει ένα κελάηδισμα πουλιού έξω από το παράθυρό σου για να σου θυμίσει ότι τελικά η άνοιξη δεν είναι τίποτα άλλο από την φυσική εξέλιξη ακόμα και του πιο σκληρού χειμώνα.

32 Replies to “Λίγο φως αρκεί”

  1. Ευτυχώς δεν πάτησα το Play στο γιουτουμπάκι αμέσως κι έτσι τη στιγμή που διάβαζα
    «… εκείνος θα βρίσκει πάντα τρόπο να ξαναφέρνει ένα κελάηδισμα πουλιού έξω από το παράθυρό σου..» ένα τσούρμο κοτσύφια άρχισε το κελάηδισμα ακριβώς έξω από το παράθυρό μου και τότε κατάλαβα ότι έχεις δίκαιο. 😉

    Μου αρέσει!

  2. «μαθαίνουν οι μέρες να αγαπούν τις νύχτες «… Μια νύχτα από αυτές τις όμορφες τις ανοιξιάτικες θέλω να σε πάω σε ένα πολύ συμπαθητικό μαγαζάκι να πιούμε ένα από «αυτά τα ποτά με εξωτική ονομασία»! 😉

    Μου αρέσει!

  3. Mια κι έβαλες πίνακα του Pollock φαντάζομαι έχεις δει την σχετική ταινία με τον Ed Harris. Αν όχι,άνοιξη μπήκε δες κι ένα dvd παραπάνω.Καλό Βράδυ

    Μου αρέσει!

  4. Αχ, η άνοιξη φίλε μου, μας ανοίγει τις καρδιές και τα φτερά κι ας είναι όλα γύρω τόσο μαύρα. Υπέροχο, λιτό, περιεκτικό και υπέροχο

    Μου αρέσει!

  5. Εγώ της έχω θυμώσει. Της Άνοιξης. Δεν της ανοίγω. Δεν την αφήνω να μπει. Και να με ξελογιάσει. Εξάλλου τη θέλω τόσο πολύ που φοβάμαι μην ξεχαστώ μαζί της. Άσε που συνήθως έρχεται και φεύγει βιαστική.

    Μου αρέσει!

  6. Πάντα, πάντα αισιοδοξία! Οταν τα μελετάμε τα καλά, εκείνα έρχονται. Σαν την άνοιξη 😉 Κι ας μας ταλαιπωρούν λιγάκι, κι ας αργούν. Πείσμα για τη χαρά! Αυτό να κρατάμε.

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε