Το έβαλα προχθές σαν σχόλιο στο post του silentcrossing, και μετά σκέφτηκα ότι αυτό το ποίημα πρέπει να έχει τον δικό του χώρο εδώ μέσα, σε ένα κανονικότατο και ολόκληρο post, σαν το μοναδικό και τελευταίο μου σχόλιο για την Δημοκρατία της καταστολής που μας επέβαλλαν και μας καλούν να υπηρετήσουμε ευχαριστώντας τους. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Προβοκάτορας»
Ύβρις

Έψαχνα μια λέξη για να περιγράψει αυτά που είδα να γίνονται σήμερα. Νομίζω μόλις την βρήκα. Κάνω απλή αντιγραφή και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Πηγή: Wikipedia
Η ύβρις ήταν βασική αντίληψη της κοσμοθεωρίας των αρχαίων Ελλήνων. Όταν κάποιος, υπερεκτιμώντας τις ικανότητες και τη δύναμή του (σωματική, αλλά κυρίως πολιτική, στρατιωτική και οικονομική), συμπεριφερόταν με βίαιο, αλαζονικό και προσβλητικό τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της πολιτείας και κυρίως απέναντι στον άγραφο θεϊκό νόμο -που επέβαλλαν όρια στην ανθρώπινη δράση-, θεωρούνταν ότι διέπραττε «ὓβριν», δηλ. παρουσίαζε συμπεριφορά με την οποία επιχειρούσε να υπερβεί τη θνητή φύση του και να εξομοιωθεί με τους θεούς, με συνέπεια την προσβολή και τον εξοργισμό τους. Συνεχίστε την ανάγνωση του «Ύβρις»
Το #syntagma μέσα σου
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να αμφισβητήσει κανείς όλα όσα γίνονται στο Σύνταγμα τις τελευταίες μέρες. Υπάρχει όμως και ένας απλός λόγος για να αποφασίσει να σηκωθεί από τον καναπέ του και να κατέβει κάτω: είναι η πρώτη φορά που άνθρωποι σαν εμένα και εσένα, έξω από κομματικές «ομπρέλες» και συνδικαλιστικά συμφέροντα μαζεύονται έξω από την Βουλή (και ο τόπος έχει τον συμβολισμό του), όχι για να διαμαρτυρηθούν απλά, ούτε για να τα «σπάσουν», αλλά για να συζητήσουν πιθανές εναλλακτικές λύσεις εξόδου από όλο αυτό το «πακέτο» που θέλουν να μας επιβάλλουν. Το αν μέχρι τώρα οι λύσεις που έχουν ακουστεί είναι υλοποιήσιμες είναι συζητήσιμο – κάποιες από αυτές πιστεύω ότι είναι, κάποιες άλλες όχι. Σε καμία περίπτωση όμως ο κόσμος που κατεβαίνει καθημερινά κάτω δεν είναι απολιτίκ, όπως θα βόλευε κάποιους – είναι απλά (σε μεγάλο βαθμό) ακομμάτιστος. Και στην τελική, το αν θα κατέβεις στο Σύνταγμα ή όχι δεν έχει οπωσδήποτε λογική εξήγηση, κάποιοι απλά νιώθουν ότι θέλουν και πρέπει να είναι εκεί.