Κερδισμένοι στη μετάφραση

 

Robert Delaunay, Rythme n1

Σε αγαπάει, το βλέπεις. Με τον τρόπο της. Έρχεται και ακουμπάει τρυφερά το μάγουλό της στο δικό σου κι ύστερα γυρνάει και σε ταΐζει γλυκό του κουταλιού μανιτάρι και παγωτό μόκα. Δεν ξέρεις προς ποια μεριά να γυρίσεις να το φτύσεις αλλά  προσπαθείς να είσαι ευγενικός, σε πιάνει ξαφνικό κόψιμο λες και τρέχεις στις τουαλέτες. Γυρνάς και κάθεσαι δίπλα της, χαμογελάς με την εικόνα του τρένου που περνάει απέξω και σε λέει τρυφερά Μπούχαχα.
Καταλαβαίνει ότι κοιτάς το είδωλό σου που καθρεφτίζεται στο τζάμι και δηλώνει αιώνια πίστη, όσοι αγαπούν γίνονται ειδωλολάτρες, σου λέει, κι ας είσαι νάρκισσος εσύ, μόνο τον εαυτό σου προσκυνάς. Ύστερα κοιτάει με τα μάτια ορθάνοιχτα γεμάτα λατρεία προς την Μπιζού, την μεγάλη της αγάπη, την βλέπει πάντα σαν παιχνίδι, μικρή, εύθραυστη, αθώα, την αποθεώνει, σε λατρεύω κουτσούνα, να έρθεις σπίτι να σου κάνω μπάρμπεκιου, θα φάμε λίγο όμως, γιατί κι εσύ έχεις μικρό στομαχάκι, τώρα που σε βλέπω σαν κουτσουλίτσα είσαι μωρή, καλή βέβαια, αλλά με το σταγονόμετρο, γιατί είσαι και τσιγκούνα, καλά σε λέει η μάνα σου τσουχρίτσα. Και ο σκύλος μου είναι καλός αλλά είναι ξαμολημένος και αδέσποτος, τα λόγια της φεύγουν πια προς όλες τις κατευθύνσεις του τραπεζιού, ο απέναντι την κοιτάει συγκαταβατικά, σκουπίζει τα γυαλιά του για να πάρει δυνάμεις, προσπαθεί να προστατέψει και τον διπλανό του που μπήκε στο στόχαστρο της λατρείας της, πολύ ωραία σε κούρεψε, και το πουκάμισο σου πάει, γιατί με τις μπλούζες που φοράς συνήθως είσαι σαν χλαπάτσας.

Την αγαπάμε, δεν μας δείχνει ποτέ το μέτρο αλλά πάντα την υπέρβασή του, μας κάνει μασάζ, ψάχνει τα πράγματά μας για να δει αν τα πήραμε όλα φεύγοντας, ξεχνάει το πορτοφόλι της δεξιά αριστερά και περνάνε μέρες για να πάει να το πάρει, μας δίνει συμβουλές, τα κάνει μαντάρα στα προσωπικά της, θέλει διακοπές, πάμε εμείς στην θέση της, μας έχει ανάγκη, δεν μας αφιερώνει χρόνο όταν έχει γκόμενο, μας αγαπάει, την θέλουμε έτσι όπως είναι. Να μας μιλάει χωρίς περιστροφές, να μας κοιτάει στα μάτια, να μεταφράζει τα βλέμματά μας σε προτάσεις ασύνδετες, να μεταφράζουμε τις προτάσεις της σε αισθήματα ασύνδετα, να νιώθουμε κερδισμένοι. Κερδισμένοι στη μετάφραση.

(Στην Α.)