Thank you for the music

Ποστάκι μουσικό και εύθυμο για  να κρατήσει συντροφιά σε μια ψυχή

Είπα κι εγώ να κάνω μια παύση, να κλείσω τον υπολογιστή, να ξεμπλο(γ)κάρω, να γεμίσω μπαταρίες τέλος πάντων και μετά θυμήθηκα την Α. Της είχα υποσχεθεί post μουσικό και ξαφνικά η φωνή της άρχισε να με στοιχειώνει. «Που μου το υποσχέθηκες, που το περιμένω τόσο καιρό, που μου είπες να φτιάξεις μια λίστα για εμένα, που θέλω να δω με ποια τραγούδια μεγάλωσες, που έφαγα τα νιάτα μου μαζί σου (ψέμματα, ούτε 2 χρόνια δεν την ξέρω), που είσαι άχρηστος (αλήθεια), τεμπέλης (μεγάλη αλήθεια), που τέλος πάντων άσε τις παύσεις και τις αναπαύσεις και κατσικώσου να μου πεις με ποια τραγούδια χαμογελάς, κλαις, χορεύεις, με ποια νανουρίζεις αυτό το κεφάλι που μόνο προβλήματα μας φέρνει αλλά τι να κάνουμε το αγαπάμε (ακολουθεί ένα από τα γνωστά της παραληρήματα που χρειαζόμαστε άλλο ποστ για να περιγραφτεί). Οπότε ως γνήσιος ενοχικός/συμπλεγματικός δεν είχα και πολλά περιθώρια, επιστρέφω με μουσικό ποστ, που με βολεύει κι εμένα για να γλιτώσω τα πολλά λόγια, κοτσάρω και τον απαραίτητο τίτλο-κλισέ και καθάρισα. Πες ότι είναι και το δώρο μου για εκείνη επειδή θα είμαι μια εβδομάδα μακριά της, ενώ θα ήθελα να είμαι μαζί της. Είκοσι της είπα, βγήκαν κάνα-δυο παραπάνω και έμειναν εκτός και άλλα πολλά, αλλά πάντα έτσι δεν γίνεται με τις μουσικές λίστες;

The times they are a-changin’

About revolution

Κόσμε ελάτε, συναχθείτε
Όπου κι αν περιπλανιόσασταν
Και παραδεχθείτε
Πως γύρω σας φουσκώνουν τα νερά
Θα σας μουσκέψουν ως το κόκαλο, για τα καλά
Κι αν θαρρείτε
Πως αξίζει να σωθείτε
Να κολυμπάτε αρχίστε τώρα
Αλλιώς σαν πέτρες θα βυθιστείτε
Ναι, τα νερά μανιάζουν
Οι καιροί αλλάζουν

Do you remember the first time?

 

Do you remember the first time?

Πως δεν την θυμάμαι. Σάββατο βράδυ σε ένα από τα κλασικά rock bar – καταγώγια του Ηρακλείου να ακούμε το «never fail like common people» και να ρωτάω την Δανάη «μα τι λέει μετά;» αν και η απάντηση δεν με πολυένοιαζε, μου αρκούσε εκείνη η ανάγκη της ξεχωριστής αποτυχίας (μετα-εφηβεία γαρ, το μελόδραμα το είχαμε πάντα σε πρώτη ζήτηση) για να πάω Δευτέρα πρωί πρωί στο Δισκόραμα και να ψάχνω τα cd’s τους. «Ποιος είναι ο καλύτερος δίσκος των Pulp;» – «Το Different Class φυσικά, αλλά γιατί δεν παίρνεις το Pulp Hits που τα έχει όλα;» – ¨Καλά λες, αυτό θα πάρω».