Μικρό θαλασσινό V

Κολυμπάω στα βαθιά. Προσπαθώ να κρατήσω σταθερό ρυθμό στην αναπνοή, απλώνω το σώμα μου στην επιφάνεια της θάλασσας αποφεύγοντας να κοιτάξω τον βυθό. Μετά κοιτάω εσένα.
Χάνομαι στα σοκάκια της χώρας, ανεβαίνω ασθμαίνοντας τα δεκάδες σκαλοπάτια ανάμεσα σε σπίτια ετοιμόρροπα, που στέκονται στο χείλος του γκρεμού. Ιδρώνω προσπαθώντας να φτάσω στην κορυφή, ακουμπάω με δύναμη τους ξεφτισμένους τοίχους για να κρατήσω την ισορροπία μου. Μετά ακουμπάω εσένα.
Κοιτάω τη θάλασσα από το μπαλκόνι. Η μεγάλη θάλασσα από το μικρό μπαλκόνι – πάντα θα μπαίνει μια σύγκριση ανάμεσα σε όσα έρχονται αντιμέτωπα. Μετά αντιμετωπίζω εμένα.